- рабиба
- [ربيبه]а1. муаннаси рабиб2. духтаре, ки зан аз шавҳари собиқ овардааст, духтарандар3. доя, парастори кӯдакон
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.